Artyści 2015

Dominika Małecka – Skrzypce Barokowe

_MG_0402

Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego
w Katowicach, w której uzyskała tytuł magistra sztuki w zakresie teorii muzyki (2008) oraz skrzypiec barokowych (2011).Już podczas pierwszych studiów zainteresowała się zagadnieniem historycznej praktyki wykonawczej muzyki dawnej oraz siłą wyrazu historycznych instrumentów. Wkrótce rozpoczęła studia w zakresie skrzypiec barokowych, a także miała okazję uczestniczyć w wielu programach stypendialnych dla młodych wykonawców (takich, jak European Union Baroque Orchestra, Britten-Pears Baroque Orchestra, Generation Baroque, czy Academie Europenne d’Ambronay) oraz kursach mistrzowskich skoncentrowanych na wykonawstwie muzyki dawnej (m. in. z Enrico Onofri, Amandine Beyer, Sirrka-Liisa Kakkinen-Pilch, David Plantier, Mira Glodeanu, Rachel Podger). Jednocześnie rozpoczęła współpracę z orkiestrami oraz zespołami muzyki dawnej w kraju oraz zagranicą. Od tego momentu ścieżka jej muzycznego rozwoju inspirowana była postaciami artystów, z którymi miała okazję współpracować, wśród nich Herve Niquet, Martin Gester, Alexis Kossenko, Jaap ter Linden, Vincent Dumestre, czy Philippe Hereweghe.

Dominika współpracuje z wieloma zespołami specjalizującymi się w wykonawstwie muzyki dawnej, takimi jak: Les Ambassadeurs, Die Köllner Akademie, Le Parlement de Musique, Wrocławska Orkiestra Barokowa, {oh}! Orkiestra Historyczna, Capella Cracoviensis, Parnassos, Scepus Baroque, czy Via Sonore. Brała także udział w wielu nagraniach CD dla takich wytwórni, jak Alpha, Glossa, czy Dux.

Mateusz Małecki – Skrzypce Barokowe

Urodził się w Poznaniu. Muzyką dawną zainteresował się jeszcze w szkole średniej. Studia w zakresie gry na skrzypcach barokowych rozpoczął
we Wrocławiu (studia I stopnia w klasie skrzypiec barokowych
mgr Zbigniewa Pilcha), a ukończył w Katowicach (studia II stopnia w klasie skrzypiec barokowych mgr Martyna Pastuszka). Jeszcze podczas studiów rozpoczął współpracę z Warszawską Operą Kameralną jako skrzypek tutti
w orkiestrze instrumentów dawnych Musique Antiquae Collegium Varsoviense.Regularnie poszerza swoją wiedzę i umiejętności na kursach mistrzowskich w kraju i zagranicą, między innymi w Mondovi (Włochy), Strasbourgu, Pradze, Wrocławiu, Lidzbarku Warmińskim, Świdnicy, Jarosławiu, pod okiem takich mistrzów jak Mira Glodeanu, Stephanie Pfister, Amandine Beyer, Sirkka Liisa Kaakinen – Pilch, Olivia Centurioni, Enrico Gatti, David Plantier, Bruno Cocset, Zbigniew Pilch. W roku 2008 odbył kurs orkiestrowy „Generation Baroque” w Strasbourgu pod dyrekcją Martina Gestera. Owocem tych kursów było podjęcie współpracy z orkiestrą muzyki dawnej „Le Parlement de Musique”.W roku 2011 został przyjęty na stypendium orkiestrowe „Academia Montis Regalis – Orchestra Giovanile”, w ramach którego występował pod kierownictwem Olivii Centurioni, Alessandro de Marchi, Enrico Onofriego, Luigi Mangiocavallo, Massimiliano Toniego, koncertując między innymi
w Wiedniu, Turynie, Mondovi, również jako solista i koncertmistrz. Jeszcze w tym samym roku, jako jeden ze stypendystów został wybrany do współpracy z zespołem „Academia Montis Regalis”, z którym dokonał premierowego nagrania DVD opery Giovanni Battisty Pergolesiego „L’Olimpiade” pod dyrekcją Alessandro de Marchi ze spektakli w Jesi (DVD i Blu-Ray ARTHAUS MUSIK 2013). W Polsce współpracuje również z orkiestrą FAMD.PL ze Szczecina, z którą brał udział w nagraniu w roku 2013 debiutanckiej płyty zespołu z symfoniami Antonio Rosettiego (RECART 2014).

Teatrzyk Lalek – Grzegorz i Joanna Lalek

Teatrzyk LALEK to rodzinny teatrzyk kukiełkowy stworzony przez Joannę i Grzegorza Lalków – muzyków i pasjonatów sztuki związanych zawodowo ze środowiskiem warszawskim.Teatrzyk LALEK – rodzinny teatrzyk kukiełkowy stworzony został
z myślą o najmłodszych, aby poprzez tradycyjną formę teatrzyku kukiełkowego, docierać do głębin dziecięcej wrażliwości, rozbudzać wyobraźnię maluchów, ucząc – bawić, a bawiąc – uczyć. Przedstawienia Teatrzyku LALEK to przepełnione muzyką i śpiewem nowe, autorskie spektakle, z szacunkiem zapatrzone w przeszłość, zakorzenione
w historii i tradycji, pokazujące to, co w baśni najważniejsze – triumf Dobra. Taki właśnie jest „Szewczyk Dratewka“.Teatrzyk LALEK występował dotychczas na scenach warszawskich ośrodków kultury, w przedszkolach, w kościołach, na Festiwalu Muzyki Dawnej w Szczecinie, a także podczas Międzynarodowego Festiwalu ,,Muzyczne Przestrzenie’’ dając cykl objazdowych spektakli na terenie Wielkopolski.JOANNA LALEK będąca kompozytorem muzyki do spektaklu i autorką wszystkich kostiumów dla kukiełek jest śpiewaczką, z równym powodzeniem sięgającą po repertuar barokowy, muzykę współczesną oraz pieśni spirituals.

GRZEGORZ LALEK – autor tekstu i scenografii do przedstawienia, to skrzypek znany ze swoich różnorakich pasji muzycznych, od wielu lat związany z ruchem wykonawstwa muzyki dawnej,
w swym repertuarze sięgający po barok, ale także po muzykę współczesną i tango.

Poul Hoxbro – Flet oraz Instrumenty Perkusyjne

To prawdziwy pionier na polu muzyki, często nazywany „wielkim człowiekiem od małych instrumentów”. Jego zasługą jest wydobycie
z cienia średniowiecznych instrumentów, takich jak piszczałka
i bębenek (na których gra symultanicznie) i prezentowanie ich
na estradach muzycznych całego świata. Wraz ze znanym zespołem Concerto Copenhagen Poul jest liderem kilku muzycznych projektów, które przedstawiają muzykę barokową w oryginalny, niekonwecjonalny sposób. W 2013 r. jako jeden z ośmiu flecistów na świecie został zaproszony do projektu „Magiczne flety” podczas największego niemieckiego festiwalu muzyki etnicznej w Rudolstadt.

Występuje z zespołami kameralnymi i teatralnymi oraz jako solista m.in. w Operze Królewskiej w Kopenhadze. Zawsze zachwyca publiczność swoją oryginalnością i niepowtarzalnością
w rozumieniu i wykonywaniu muzyki dawnej. Z „małych instrumentów”, na których gra (oprócz piszczałki i bębna, również wszelkie rodzaje tradycyjnych fletów i historycznych instrumentów perkusyjnych) potrafi wydobyć muzyczną moc, której często nie spodziewają się słuchacze.

Poul ma również wielki talent narratorski. Zasłynął opowiadaniem baśni i legend sprzed wieków w kilku językach – duńskim, angielskim, szwedzkim i niemieckim.

Bolette Roed – Flet Prosty

Debiutowała w 2004 roku solowym występem w Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze, co zapoczątkowało jej muzyczną karierę
z licznymi koncertami w Europie i Stanach Zjednoczonych. W roku 2005 Bolette została wybrana „Artystą Roku” Radia Duńskiego, a w roku 2011 była nominowana do Nordic Council Music Prize. W roku 2014 otrzymała prestiżową nagrodę duńskiej krytyki muzycznej.Wspólnie z trio Alpha, którego jest członkinią i współzałożycielką, była nominowana do Nordic Council Music Prize w 2009 roku. Wcześniej,
w 2006 roku, Trio było laureatem Danish State Radio’s Chamber Music Competition oraz finalistą Concert Artist Guild Competition (2008) i Terem Crossover Competition (2010).

Repertuar Bolette obejmuje nie tylko muzykę klasyczną od średniowiecza do współczesności, ale także muzykę jazzową i improwizowaną. Artystka porusza się pomiędzy różnymi estetykami
i stylami, współpracując zarówno z DJ-ami, jak i pianistami jazzowymi. Jako solistka współpracuje z Arte dei Suonatori, Concerto Copenhagen, Danish Chamber Orchestra, Danish Radio Symphony Orchestra oraz Royal Danish Orchestra.

Wzięła udział w wielu nagraniach płytowych: “Royal Recorder Concertos” z Arte dei Suonatori (Dacapo), “Early & Late” z Gáman trio (Dacapo), “Alpha”, “Through the Looking Glass” (Dacapo) z Alpha, World (Gateway) z Alpha, “A Joker’s Tale” z Paradox (BIS-CD) oraz Bach harpsichord concertos (Concerto Copenhagen, CPO).

Niebawem ukażą się kolejne realizacje płytowe a wśród nich Warjacje Goldbergowskie
J. S. Bacha z triem Alpha, Suita a-moll i koncerty podwójne Telemann z orkiestrą Arte dei Suonatori.

Od 2012 kieruje Wydziałem Muzyki Dawnej w Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze, gdzie od 2009 roku uczy gry na flecie prostym.

Bolette jest jednym z najbardziej aktywnych duńskich artystów na polskiej scenie muzycznej. Koncertuje regularnie z Arte dei Suonatori od ich pierwszego spotkania w 2004 roku. Jest częstym gościem festiwali Muzyka w Raju, Poznań Baroque oraz Mazovia Goes Baroque prezentując polskiej publiczności całe spektrum swojego szerokiego repertuaru.

Reiko Ichise – Viola da Gamba

Urodziła się w Tokio i tam rozpoczęła muzyczną edukację jako pianistka. Studiowała muzykologię w Kunitachi College of Music, gdzie również brała lekcje gry na viola da gamba u Yukimi Kanbe i Tetsuya Nakano.
W 1991 r. Reiko przeniosła się do Wielkiej Brytanii, otrzymując stypendium Royal College of Music i studiując u gambisty Richarda Boothby. Studia uzupełniające ukończyła z wyróżnieniem. Dziś jest jednym z czołowych brytyjskich muzyków grających na violi da gamba.Występuje jako solistka, a także z orkiestrami i zespołami kameralnymi. Koncertowała w Royal Festival Hall, Wigmore Hall i Royal Opera House. Pracowała z wybitnymi dyrygentami, jak Sir John Eliot Gardiner, Sir David Willcocks, Paul McCreesh, Kurt Masur i Richard Egarr oraz słynnymi zespołami – English Baroque Soloists, Gabrieli Consort, The Academy of Ancient Music, English Chamber Orchestra czy London Philharmonic Orchestra.

Orkiestra barokowa Arte Dei Suonatori

Arte dei SuonatoriOrkiestra Arte dei Suonatori jest na międzynarodowej scenie muzycznej najlepiej rozpoznawalną polską orkiestrą barokową. Jej ogromny repertuar to zbiór ponad 600 kompozycji powstałych od chwili wykształcenia się barokowej muzyki do początków romantyzmu, aż po utwory współcześnie dedykowane orkiestrze.Arte dei Suonatori w swej 20-letniej historii zarejestrowało i wydało 17 płyt na 13 albumach wyróżnionych przez międzynarodową krytykę muzyczną takimi odznaczeniami jak: Gramophone Award – the best Baroque recording in 2003 for Violin Concerti “La Stravaganza”, Diapason d’Or, Choc du Monde de la Musique (wielokrotnie), Luister 10, 10 de Repertoire, Classics Today, Classic CD, Tokkata-Alte Musik aktuell: “CD of the Month” (wielokrotnie), Month’s BBC Music Magazin choice, Classic FM Magazin, Prelude Classical Music Awards 2009 – the best orchestral CD for 12 Concerti grossi op. 6., BBC Music Magazin Editor’s choice (wielokrotnie), Telerama ffff.Arte dei Suonatori ma także na koncie liczne nagrania dla wielu rozgłośni radiowych, m.in. BBC, Radio Duńskie DR, Program 2 PR, Radio SWR, a także rejestracje telewizyjne dla polskich stacji TVP3, TVP Kultura, TVP1.Jednakże istotą działalności orkiestry jest kontakt, wręcz więź z publicznością, słuchaczem żywym i obecnym, stąd jej intensywna działalność w kraju oraz obecność w salach koncertowych w niemal całej Europie i Stanach Zjednoczonych. Zespół zaproszony został na największe festiwale muzyki dawnej na świecie, reprezentował również Polskę
na koncertach otwierających prezydencję Polski w Unii Europejskiej.Orkiestra jest twórcą i stałym gospodarzem całorocznego festiwalu „Muzyka Dawna – Persona Grata”, w ramach którego od 2000 roku organizuje kilka dużych projektów rocznie zapraszając do współpracy największe nazwiska w branży muzyki dawnej z całego świata.

{OH!} Orkiestra Historyczna

{oh!} Orkiestra Historyczna założona została w 2012 r. w Katowicach przez grupę instrumentalistów – entuzjastów i pasjonatów muzyki dawnej, skupionych wokół koncertmistrzyni Martyny Pastuszki oraz menedżera Artura Malke.Poświęcając się wykonawstwu historycznemu, członkowie {oh!} Orkiestry nie zapominają
o najważniejszym, czyli jak najbliższym dotarciu z muzyką do odbiorców. Praca nad każdym elementem dzieła, podkreślająca znaczenie muzyki w wymiarze retorycznym owocuje koncertami, których celem jest nie tylko znakomita komunikacja między wykonawcami, ale przede wszystkim, pomiędzy muzykami a słuchaczami.Już od pierwszego koncertu ten rodzaj korespondencji został dostrzeżony i doceniony przez krytyków, a także zapraszanych do współpracy solistów: Olgę Pasiecznik, Kaia Wessela, Marilię Vargas, Karola Kozłowskiego, Karolinę Brachman, Jakuba Burzyńskiego, Georgesa Barthela, Marcina Świątkiewicza.W swojej trzyletniej działalności {oh!} Orkiestra Historyczna skupiła się na okresie baroku wykonując rzadko goszczącą na scenie polskiej muzykę francuską, ale także niemiecką i włoską. Obok odkrywania i nagrywania muzyki, która od XVIII wieku nie była wykonywana Orkiestra planuje rozszerzyć swój repertuar aż po twórczość kompozytorów XX wieku, w utworach odnoszących się do epok minionych.Utrzymując silne więzi z miastem Katowice i tutejszymi instytucjami kultury od początku wspierającymi działalność zespołu, Orkiestra może realizować coraz ambitniejsze programy, współpracując z szerokim gronem artystów zagranicznych. W 2014 {oh!} wzięła udział
we współczesnej premierze opery D. Sarriego „Didone abbandonata” w Brnie, we współpracy
z czeskimi i słowackimi solistami oraz reżyserem Tomášem Pilařem, zdobywając niezwykle pozytywne recenzje w prasie oraz entuzjastyczny odbiór wśród publiczności. W zeszłym roku zespół dokonał także swoich pierwszych nagrań płytowych: z muzyką ze zbiorów jasnogórskich (Musica Claromontana; Musicon) oraz solowymi koncertami skrzypcowymi i klawesynowymi ze zbiorów Biblioteki w Dreźnie (J. Schreyfogel – Ch. Schaffrath; DUX). W kalendarzu {oh!} Orkiestry Historycznej znalazły się też koncerty m. in. na międzynarodowych festiwalach w Częstochowie, Gliwicach, Tarnowie i Warszawie, a także koncerty zagraniczne: w Brnie, Pradze oraz Stambule
i Ankarze. W planach {oh!} na rok 2015, poza koncertami w Polsce (Katowice, Warszawa, Tarnów, Wrocław, Gliwice, Gdańsk), można wymienić udział we współczesnej inauguracji historycznego teatru muzycznego na Zamku Valtice w Czechach czy koncerty podczas festiwalu na zamku w Brühl w Niemczech; zespół dostał również zaproszenie na Festiwal w Juiz de Fora w Brazylii.

{oh!} Orkiestra Historyczna to przede wszystkim zespół młodych i pełnych energii profesjonalnych artystów, którzy będąc pasjonatami w swojej dziedzinie i osobami silnie związanymi z Górnym Śląskiem, chcą wnieść w ten region nową jakość w wykonawstwie muzyki dawnej, stając się jego kulturalną wizytówką w Polsce i zagranicą.

Małgorzata Gniazdowska

Historyk sztuki, muzealnik, kierownik działu oświatowego Muzeum Okręgowego w Lesznie,. Prowadzi badania nad fundacjami artystycznymi mieszkańców Leszna w XVII i XVIII wieku oraz leszczyńskim rzemiosłem artystycznym epoki baroku. Autorka publikacji dotyczących dawnych cmentarzy: ewangelicko-augsburskiego oraz kalwińskiego w Lesznie.

Radosław Kamieniarz – Skrzypce

Urodził się w 1982 roku w Lesznie. Ukończył Państwowe Liceum Muzyczne „Szkoła Talentów” im H. Wieniawskiego w Poznaniu w klasie skrzypiec mgr Kariny Gidaszewskiej. Ukończył Akademię Muzyczną im I.J. Paderewskiego w Poznaniu, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Jadwigi Kaliszewskiej i as. Jakuba Haufy oraz Akademię Muzyczną im
K. Lipińskiego we Wrocławiu, w klasie skrzypiec barokowych Zbigniewa Pilcha.Uczestniczył w wielu mistrzowskich kursach interpretacji muzyki solowej oraz kameralnej m.in. u prof. takich, jak: Wanda Wiłkomirska, Jadwiga Kaliszewska, Demetrios Polyzoides, Bartosz Bryła, Georg Hamman, Sirkka-Liisa Kaakinen, Zbigniew Pilch. Brał udział w wielu konkursach. Jest laureatem I nagrody
na Ogólnopolskim Konkursie Bachowskim im S. Hajzera w Zielonej Górze w 2001r. oraz wyróżnienia na tym samym konkursie w 2000r., I nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Polonezów im. K. Kurpińskiego we Włoszakowicach w roku 1994 i 2001, wyróżnienia na Wielkopolskim Konkursie Wykonawczym w Poznaniu oraz laureatem Makroregionalnych Przesłuchań Klas Skrzypiec i Altówki w Poznaniu.Koncertował, nagrywał w kraju i zagranicą jako solista, kameralista, koncertmistrz i członek wielu orkiestr symfonicznych oraz kameralnych. Obecnie jest muzykiem Zespołu Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej „Musicae Antiquae Collegium Varsoviense”, a także współpracuje z wieloma wiodącymi zespołami muzyki dawnej w Polsce. Gra na instrumencie zbudowanym w 2006r. przez Krzysztofa Krupę.

Kamil Pruban

Aktor filmowy, teatralny i dubbingowy. Lektor audiobooków. Absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej (2013).

Rafał Kotomski

Pisarz, rysownik, dziennikarz, wydawca, publicysta. Od kwietnia 2015 rzecznik prezydenta Leszna, odpowiedzialny za politykę medialną
i wizerunkową miasta. Współautor koncepcji festiwalu Leszno Barok Plus. Opublikował powieści „Dwóch morderców w podróży” (2009), „Ostrze” (2010), „Lament Sieny” (2011), nowa powieść „I wszystko marność” czeka na wydanie. Autor wystaw rysunkowych
w Amsterdamie, Wrocławiu i Lesznie.

Gradus Ad Parnassum

Gradus ad Parnassum to zespół wokalno-instrumentalny muzyki dawnej, pod kierownictwem artystycznym Krzysztofa Garstki, który powstał w 2012 roku. Ma na swoim koncie wiele koncertów i projektów związanych z wykonawstwem historycznym. Stałym elementem działalności zespołu są cykliczne koncerty w ramach Festiwalu „Camera Pro Classica”
w Sejnach, gdzie zespół rozpoczął swoją działalność. Występował m.in. w: sali koncertowej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina, Łazienkach Królewskich – Teatrze Stanisławowskim, Muzeum Ziemi – PAN, Auli Novej w Poznaniu,Filharmonii Narodowej, Filharmonii Podlaskiej. Zespół brał również udział w cyklu wydarzeń i koncertów XXIV Festiwalu Mozartowskiego w ramach Sceny Młodych – Mozart Off. Repertuar zespołu obejmuje zarówno muzykę świecką, jak i sakralną.Gradus ad Parnassum, czyli stopień na Parnas, nieustanne dążenie do ideału sztuki.To właśnie dążenie do doskonałości i ciągłe poszukiwanie nowych ścieżek zgromadziło wokół siebie grupę młodych i utalentowanych muzyków, zafascynowanych wykonawstwem historycznym. Tak jak postulatem baroku było oddziaływanie na emocjonalność człowieka poprzez sztukę, tak celem zespołu jest poruszanie najgłębszych emocji ludzkich poprzez muzykę.

Varsavia Galante

To taniec nadaje grację przymiotom, które otrzymujemy od natury, porządkując wszystkie ruchy ciała i utrzymując je we właściwych pozycjach, i nawet jeśli nie usuwa wszystkich wad, z którymi przychodzimy na świat, to wygładza je lub ukrywa. Sama ta definicja wystarczy dla pokazania użyteczności tańca i wzbudzenia pragnienia bycia w nim biegłym.Tymi słowami, w przedmowie do napisanego przez siebie w 1725 r. podręcznika, zachęca Pierre Rameau do nauki tańca. Zaproszenie to jest czystą retoryką – taniec był nieodłącznym elementem edukacji arystokracji i konieczną umiejętnością w jej życiu codziennym. Podręcznik Rameau zyskał ogromną popularność, stając się podstawą dla analogicznych publikacji w całej Europie. Niemal trzy stulecia później, ponad tysiąc kilometrów od Paryża, gdzie ukazała się publikacja Rameau, Varsavia Galante sięga do jego pracy i przywraca do życia arystokratyczny taniec francuski z XVII i XVIII wieku, nazywany popularnie tańcem barokowym.Rekonstruując taniec historyczny, zespół korzysta z rozmaitych źródeł: tekstowych, muzycznych i ikonograficznych. Jako nieliczni w Polsce artyści szczycą się biegłą znajomością pochodzącego z przełomu XVII i XVIII wieku systemu notacji tańca, a przekonanie o poprawnej jego interpretacji daje im lektura napisanych w tym czasie francuskich, włoskich i angielskich traktatów o tańcu. Pozwala to przedstawiać taniec barokowy w formie możliwie najbardziej zbliżonej do historycznego pierwowzoru.

W trakcie odkrywania tańca barokowego artystów zafascynowała rozmaitością jego form – od silnie skonwencjonalizowanego tańca dworskiego, wykonywanego podczas królewskich balów, do barwnego tańca scenicznego, stylizowanego sielankowo, charakterystycznie
czy groteskowo. Varsavia Galante dąży do ukazania tego bogactwa, osadzając choreografie historyczne w odpowiednich kontekstach. Taniec dworski łączy z ceremonialnym ukłonem, natomiast choreografie przeznaczone do wykonania na scenie teatralnej interpretuje zawsze
w odniesieniu do ich znaczenia w tekście opery lub treści baletu. Niezbędne dla ukazania tej różnorodności są również kostiumy. Zdecydowaną ich większość artyści zaprojektowali
i wykonali samodzielnie. W XVII i XVIII taniec był warunkowany przez modę codzienną i zasady stroju teatralnego, dlatego zwracają szczególną uwagę na zachowane obrazy, ryciny i rysunki.

W doskonaleniu swoich tanecznych umiejętności członkowie zespołu korzystają z pomocy najlepszych nauczycieli w Europie. Szczególne znaczenie mają dla nich spotkania z Marie-Genevieve Massé, prowadzącą francuski zespół l’Éventail, oraz Aną Yepes, specjalistką od historycznego tańca hiszpańskiego. Uczęszczają również na lekcje tańca klasycznego. Artyści z Varsavia Galante mieszkają i pracują w Warszawie.

Tadeusz Zieliński – ikony

Plastyk, który od lat tworzy niepowtarzalne, piękne ikony. Jego wystawy to prawdziwe spektakle z udziałem publiczności. Zieliński jako jedyny artysta w Polsce posiada zgodę kościoła prawosławnego na malowanie ikon, wykonywanych starą techniką malarską. Jest autorem licznych wystaw w kraju i zagranicą; wykonał wystrój kaplicy „Stella Maris” w Świnoujściu.Jest założycielem jedynej w kraju Galerii Ludzi Morza,
a w przeszłości m.in. współtwórcą i scenografem Teatru „Quasimodo”, założycielem Stowarzyszenia Miłośników Zabytkowych Bunkrów „Reduta” oraz Stowarzyszenia Latarni Morskich; inicjatorem wielu ciekawych przedsięwzięć artystycznych i kulturalnych.

Michał Sławecki – Kontratenor

Michał SławeckiJest absolwentem wydziału wokalnego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Artura Stefanowicza, u którego kontynuuje swoją naukę śpiewu. Michał Sławecki już podczas studiów zadebiutował jako książe Orlovsky w ” Zemście Nietoperza” J. Straussa w Operze na Zamku w Szczecinie.W późniejszych latach swojej drogi zawodowej występował w m.in.: Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii w Szczecinie, Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, Teatrze Zdrojowym w Jeleniej Górze, Filharmonii
w Krakowie, Operze Śląskiej w Bytomiu, Teatrze Polskim w Warszawie, Teatrze Wielkim Operze Narodowej w Warszawie, Operze Nova w Bydgoszczy, Operze na Zamku w Szczecinie, Teatrze di Manoel na Malcie. Koncertował także na Litwie, Malcie, Rzymie, Niemczech, Grecji, Austrii oraz Kazachstanie. W swoim repertuarze ma liczne dzieła od Muzyki Barokowej po Muzykę Współczesną. Na swoim koncie ma także liczne występy w wielu spektaklach operowych oraz teatralnych m.in..: H. Purcell „Dido and Aeneas” kreując postać First Witch, G.F. Haendel ” Giulio Cesare” – Sesto, J. Strauss ” Die Fledermaus” – Orlovsky, C. Monteverdi „L’ incoronazione di Poppea ” – Nerone, G.F.Haendel „Rinaldo” – Rinaldo, G.F.Haendel „Agrypina” – Nerone, C.W. Gluck „Orfeo ed Euridice” – Amor.Uczestniczył również w wielu kursach wokalnych gdzie pracował z m.in.: Paul Esswoodem, Michaelem Chancem, Jamesem Oxleyem, Jadwigą Rappe, Anną Radziejewską, Olgą Pasiecznik. Współpracuje również z wybitnymi Polskimi kompozytorami takimi jak: Paweł Mykietyn, wykonując jego utwory w m.in.: Rzymie „Corso Polonia X Edizione del Fesival delle Arti Unite”, Malcie „Teatro di Manoel Concert of Polish Contemporary Music Masters”, Niemcy „POST FINE ARTS – Paweł Mykietyn Shakespeare’s Sonnets (2000)”, Lwów „XVII International Contemporary Music Fesival”, Bartkiem Chajdeckim – Prawykonanie „Missa” w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku z towarzyszeniem Polskiej Orkiestry Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku pod dyrekcja Piotra Sulkowskiego, Maciejem Zielińskim- koncert „Kolęda Nova” z towarzyszeniem orkiestry AUKSO pod dyrekcja Marka Mosia (koncert rejestrowany przez TVP), Andrzejem Zaryckim- Prawykonanie „Golgota Polska” w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcja Tadeusza Wicherka (koncert rejestrowany przez TVP). Zrealizował tez wiele nagrań radiowych oraz telewizyjnych.

Klaudyna Żołnierek – Lutnia

Klaudyna ŻołnierekNaukę gry na gitarze rozpoczęła w wieku 9 lat w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Olsztynie. Ukończyła studia I stopnia w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, w klasie gitary K. Pełecha. W tym okresie zaczęła interesować się muzyką lutniową i dawnymi instrumentami. Na tej samej uczelni rozpoczęła naukę gry na lutni pod kierunkiem A. Biruli. Ukończyła studia I stopnia z wyróżnieniem, obecnie kontynuuje naukę na studiach magisterskich. Wciąż doskonali swoje umiejętności uczestnicząc w kursach mistrzowskich, prowadzonych przez wybitnych pedagogów z całego świata. Prowadzi bogatą działalność koncertową – jako solistka, w duecie AbsoLutes z Marią Wilgos oraz w większych zespołach kameralnych i orkiestrach.Jej repertuar obejmuje muzykę od renesansu do współczesności, ze szczególnym uwzględnieniem kompozycji na lutnię barokową i teorbę (S. L. Weiss, R. de Visée i inni).

Joanna Bortel – mezzosopran

Studia z wyróżnieniem ukończyła na Wydziale Wokalno – Aktorskim Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, w klasie śpiewu prof. Agaty Młynarskiej – Klonowskiej. Swoje umiejętności doskonaliła podczas wielu kursów mistrzowskich i interpretacyjnych, gdzie pracowała pod kierunkiem wybitnych artystów i pedagogów, m.in. Teresy Żylis – Gary, Drahomiry Mickovej, Elli Susmanek, Carol Richardson – Smith, Urszuli Kryger i Andrzeja Dobbera. W swoim dorobku ma wiele ról operowych min. w „Xerxesie” Haendla, „Czarodziejskim flecie” Mozarta, „Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego czy „Rigoletto” Verdiego. Występowała podczas festiwali operowych w Monachium i Hamburgu, a także podczas wielu festiwali krajowych. Joanna Bortel jest laureatką nagród i wyróżnień podczas konkursów wokalnych w kraju
i zagranicą. Koncertowała z renomowanymi dyrygentami, m.in. Kazimierzem Kordem, Tadeuszem Zatheyem, Janem Łukaszewskim, Silvano Frontalini i Alanem Urbankiem.

Michał Zator – Harfa Celtycka

Najprawdopodobniej jedyny harfista w Polsce i jeden z niewielu na świecie, który wykonuje na harfie autorski repertuar akompaniując sobie do śpiewu. Wielokrotniezapraszany do współpracy przez polskie filharmonie. Półfinalista piątej edycji programu „Mam Talent”. W swoim repertuarze posiada kompozycje klasyczne i autorskie, inspirowane muzyką celtycką i literaturą fantasy. W pracy pomaga mu rzetelne wykształcenie otrzymane na Akademii Muzycznej w Poznaniu, którą ukończył z wyróżnieniem (w klasie prof. Katarzyny Staniewicz). Spotkanie z jego muzycznym światem zaliczyć trzeba na pewno do przeżyć wyjątkowych i niezapomnianych.